اثر شوری و نیتروژن بر رشد و عناصر معدنی دو رقم آلستار و یوروفلور آفتابگردان

در دو آزمایش جداگانه در محیط کنترل شده آبکشت (هیدروکالچر)، اثر توام شوری ناشی از کلرید سدیم و کاربرد نیتروژن از نیترات آمونیم در دو رقم آفتابگردان (Helianthus annuus L.) بررسی شد. هر آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی (CRD) در 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل رقم آفتابگردان: آلستار و یوروفلور، فاکتور دوم شامل سطوح شوری: صفر، 50، ، 100 و 150 میلی مولار کلرید سدیم و فاکتور سوم شامل سطوح نیتروژن: صفر، 2 و 4 میلی مولار نیترات آمونیم بود. تیمارهای شوری و نیتروژن در مرحله دو برگی آفتابگردان به محیط کشت شامل محلول هوگلند تمام قدرت افزوده شد و گیاهان پس از چهار هفته برداشت شدند. پارامترهای رشد شامل وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی، تعداد و سطح برگ و نیز مقادیر عناصر معدنی نیتروژن، فسفر، پتاسیم و سدیم در این اندام ها تعیین شد. نتایج تجزیه واریانس نشانگر برهمکنش معنی دار سطوح شوری و نیتروژن بود. پارامترهای رشد در هر دو رقم آفتابگردان با افزایش سطوح شوری در مقایسه با شاهد کاهش معنی دار نشان داد. سطح کاربرد پایین نیتروژن موجب بهبودی گیاهان از اثر سوء سطوح مختلف شوری شد. در هر دو رقم آفتابگردان، افزایش سطوح شوری و نیتروژن موجب افزایش میزان عناصر سدیم و نیتروژن در ریشه شد. در این رابطه میزان عناصر پتاسیم و فسفر در اندام هوایی رقم آلستار با کاهش و در رقم یوروفلور با افزایش همراه بود.