هپاتیت غیر الکلی همراه با استئاتوز در 26 بیمار ایرانی تحقیقی از رابطه علایم بالینی با یافته های آزمایشگاهی و پاتولوژی

هدف این مطالعه شرح یک سری از بیماران با استئاتوهپاتیت غیر الکلی و شرح تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی آنها است. تظاهرات بالینی، بیوشیمیایی 26 بیمار پس از اثبات بیماری استئاتوهپاتیت غیر الکلی در یک دوره 4 تا 44 ماه به طور متوسط 2/15 ماه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. از 26 بیمار، 11 بیمار3/42% زن و 15 نفر7/57% مرد بودند. متوسط سن بیماران 14/11 ± 12/40 (از 17 تا 67 سال) بود. از 4 بیمار چاق، دو نفر مرد و دو نفر زن بودند. 4/15% و یک بیمار زن، چاقی شدید داشت. مجموعا پنج نفر (19.2%) چاق بودند. 13 نفر از بیماران (50%) افزایش وزن داشتند که ازاین تعداد 6 نفر زن و 7 نفر مرد بودند. 8 نفر (8/30%) وزن طبیعی داشتند که 2 نفر از آنها زن و 6 نفر مرد بودند. دیابت در 3 بیمار (5/11%) و سابقه دیابت در افراد فامیل درجه یک در 3 نفر (11.5%) ثابت گردید. هیپرلیپیدمی در 12 بیمار 2/46% وجود داشت و فقط 2 نفر از بیماران سابقه مصرف داروهای ایجاد کننده کبد چرب داشتند (7/7%) در بدو مراجعه 10 بیمار بدون علامت و 11 نفر علائم غیراختصاصی داشتند (درمجموع 8/80%) و فقط 5 بیمار (2/19%) علائم مرتبط با بیماری هنگام مراجعه داشتند. فقط یک نفر از بیماران در سیر بیماری به سمت سیروز پیشرفت نمود و حداقل 5 بیمار فیبروز در بیوپسی داشتند. استئاتوهپاتیت غیر الکلی می تواند یک بیمار کبدی پیشرونده باشد و نباید به عنوان بیماری که در زنان چاق با دیابت دیده میشود، در نظر گرفت.