ارزیابی کارایی کنه کش اسپیرومسیفن اس سی 240 درکنترل کنه تارتن صیفی جات

تنوع و جایگزینی ترکیبات کنه کش از عوامل مدیریت در جلوگیری از ایجاد مقاومت در جمعیت کنه های تارتن به کنه کش ها محسوب می گردد. بدین منظور در این تحقیق کارایی چهار دز (300، 400، 500 و 600 میلی لیتر در هکتار) حشره/کنه کش جدید اسپیرومسیفن (ابرون® SC 240) علیه جمعیت مراحل فعال کنه تارتن مزارع خیار، خربزه و هندوانه در مناطق مختلف کشور با سابقه مصرف متفاوت کنه کش ها ارزیابی شد. از دزهای توصیه شده کنه کش های بروموپروپیلات (نئورون® EC 25%)، هگزی تیازوکس (نیسورون® EC 10%)، فن پیروکسی میت (اورتوس® %EC 5) و از آب پاشی در تیمار شاهد برای مقایسه کارایی استفاده شد. آزمایشات در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. محلول پاشی در زمانی انجام گرفت که حداقل جمعت مراحل فعال کنه تارتن از پنج کنه در سطح زیرین 20 درصد برگ های نمونه برداری شده بیشتر بود. برای ارزیابی تاثیر تیمارها تعداد 30 برگ از هر تیمار بصورت تصادفی جمع آوری و جمعیت زنده کنه در سطح 4 سانتی مترمربع قسمت میانی سطح زیرین برگ در فواصل 4، 7، 14 و21 روز بعد از سم پاشی توسط میکروسکوپ بینوکولار شمارش شد. نتایج نشان داد میانگین تلفات دزهای اسپیرومسیفن بر جمعیت کنه تارتن خیار مزرعه ای در اصفهان در نوبت های 4 روز ( 36/2±39/75 درصد) و 14 روز (61/13±30/74 درصد) تفاوتی نشان نداد، در حالی که در نوبت 21 روز باعث کنترل کامل (85/0± 15/99) کنه آفت شد. بیشترین تلفات کنه تارتن هندوانه در کرمان برای دز 500 میلی لیتر اسپیرومسیفن به مقدار 16/3±09/91 درصد بدست آمد و حداکثر تلفات در نوبت های 14 و 21 روز برای دز 600 میلی لیتر اسپیرومسیفن به ترتیب به مقدار 54/11±76/78 درصد و 04/5±14/83 درصد مشاهده شد. بر این اساس می توان نتیجه گیری نمود که دز 500 و600 میلی لیتر درهکتار اسپیرومسیفن بیشترین تلفات را برجمعیت فعال کنه تارتن صیفی جات داشته و می توان از این دو دز کنه کش در تناوب با دیگر کنه کش ها استفاده نمود.