تحلیلی بر نقش امنیت اجتماعی در توسعه گردشگری نواحی مرزی (مطالعه موردی: شهرستان های آق قلا و گمیشان استان گلستان)

امروزه امنیت به عنوان مهم ترین و زیربنایی ترین اصل در تدوین استراتژی توسعه گردشگری در جهان به شمار می آید. میان صنعت گردشگری، ثبات، توسعه و امنیت رابط های تعریف شده وجود دارد و هرگونه بروز ناامنی و به کارگیری خشونت در سطوح مختلف زیان های جبران ناپذیری به این صنعت وارد می سازد. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل نقش امنیت در توسعه گردشگری نواحی مرزی استان گلستان است. این تحقیق با توجه به نوع هدف کاربردی است؛ ازنظر روش، توصیفی–تحلیلی بشمار می رود. جامعه آماری در این تحقیق اساتید، کارشناسان و مدیران سازمان ها و موسسات دولتی و خصوصی در حوزه گردشگری استان، کارشناسان نیروی انتظامی و گردشگران است. حجم نمونه بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران 348 نفر برآورد شد. انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری غیر احتمالی (در دسترس) استفاده شد. ابزار سنجش در این تحقیق، پرسشنامه بوده است. روایی پرسشنامه توسط تعداد 7 نفر از اساتید مجرب و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 86/0 تایید شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین افزایش امنیت اجتماعی و توسعه گردشگری در نواحی مرزی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین بین عملکرد و اطلاع رسانی امنیتی نیروی انتظامی و ارتقای امنیت گردشگری رابطه معنی داری وجود دارد.