بازشناسی و توصیف گویش اردستانی

مقاله ی حاضر به بررسی و توصیف «گویش اردستانی» می پردازد. اردستان در شمال شرق اصفهان واقع شده است و با شهرهای گرمسار، کوهپایه ی اصفهان، شهرستان اصفهان، نائین، نطنز، آران و بیدگل همسایه است. گویش اردستانی در مجموعه ای همسان به نام گویش های مرکزی ایران قرار دارد. در مجموعه گویش های ایران مرکزی، «گویش اردستانی» به همراه گویش های انارکی، بهدینی، نائینی، زفره ای و کلیمیان یزد و کرمان جزء «گویش های جنوب شرقی» دسته بندی می شود. گویش های مرکزی ایران خود در مجموعه ی بزرگتری به نام «گویش های ایرانی غربی» قرار دارد.
«گویش اردستانی» به لحاظ آوایی از گویش های پیچیده ی ایرانی است و متاسفانه به جز دو مقاله ی خارجی از «هارولد بیلی» و «پی یر لکوک» تاکنون کار شایان و ارجمندی درباره ی آن انجام نگرفته است. این پژوهش «گویش اردستانی» را در سه سطح آوایی، صرفی و نحوی بررسی و توصیف می کند