بررسی قابلیت تولید سوخک از قلمه های رویشی هیبرید اورینتال لیلیوم رقم  استارگزر'

تولیدکننده های گل شاخه بریده لیلیوم سوخ مورد نیاز خود را به طور معمول وارد می کنند که منجر به خروج ارز قابل توجهی از کشور می شود. ازدیاد سوخ لیلیوم اغلب به روش فلس برداری انجام می گیرد ولی تکثیر مداوم با این روش منجر به گسترش آلودگی و کاهش کیفیت می شود. بنابراین، در این پژوهش که طی سال های 93-1392 در گلخانه های گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد، امکان تولید سوخک از انواع قلمه های رویشی برگ، جوانه برگ و ساقه برگ دار هیبرید اورینتال لیلیوم رقم ‘استارگزر’ (Lilium oriental hybrid cv. ‘Star Gazer’) تحت تیمار ماده تنظیم کننده رشد اکسین از نوع ایندول بوتیریک اسید (IBA) در پنج سطح 0، 250، 500، 750 و 1000 میلی گرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و نه قلمه در هر تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت اکسین تعداد برگ و میزان ریشه زایی در قلمه برگ کاهش یافت، درحالی که این صفات در قلمه جوانه برگ و قلمه ساقه برگ دار افزایش داشت.تعداد سوخک در قلمه برگ از 14 عدد در شاهد تا 21 عدد، در قلمه جوانه برگ از سه عدد در شاهد تا 20 عدد و در قلمه ساقه برگ دار از یک عدد در شاهد تا 16 عدد به ترتیب در سطوح 250، 500 و 750 میلی گرم در لیتر اکسین، افزایش یافت و بعد از این سطوح روند نزولی مشاهده شد. هرچند ریشه زایی و تولید برگ جدید از قلمه های برگ با کاربرد اکسین کاهش یافت، ولی کاربرد اکسین با غلظت معینی برای تولید سوخک از هر سه نوع قلمه این گیاه لازم بود.