بررسی اثر ویژگی های پیوندک بر گیرایی و زنده مانی پیوند اپیکوتیل گردو

این پژوهش به منظور ارزیابی ویژگی های پیوندک (تعداد جوانه روی پیوندک، وجود جوانه انتهایی و قطر و طول پیوندک) بر موفقیت پیوند اپیکوتیل گردو رقم ‘چندلر’ و رشد اولیه درختان، در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال های 93-1392 انجام شد. شاخص های موفقیت پیوند و کیفیت شاخساره درختان پیوند شده در 150 روز پس از انجام پیوند ارزیابی گردید. حضور یا عدم حضور جوانه انتهایی روی پیوندک تاثیری بر ویژگی های اندازه گیری شده نداشت. بالاترین کیفیت پینه، گیرایی پیوند (4/83 درصد) و درصد زنده مانی (8/72 درصد) مربوط به پیوندک های دارای دو جوانه بود. استفاده از پیوندکی با قطر سه تا شش میلی متر باعث افزایش درصد گیرایی پیوند (4/73 درصد) و زنده ماندن پیوندک (1/61 درصد) شد. پیوندک هایی با طول هفت تا 12 سانتی متر درصد زنده ماندن بیشتری (1/56 درصد) داشتند. در پیوندی که در آن از پیوندک های دو جوانه ای استفاده گردید و پیوندک هایی با طول هفت تا 12 سانتی متر (به ترتیب 1/9 و 6/8 برگ) تعداد برگ بیشتری تشکیل شد. پیوندک های دارای دو جوانه، پیوندک هایی با قطر سه تا شش و پیوندک هایی با طول هفت تا 12 سانتی متر (به ترتیب 1/9، 7/12 و 2/12 سانتی متر)، شاخه هایی بلندتری ایجاد کردند. درمجموع استفاده از پیوندک هایی با قطر سه تا شش میلی متر و طول هفت تا 12 سانتی متر که دارای دو جوانه هستند، برای افزایش موفقیت پیوند اپیکوتیل و بهبود کیفیت درختان پیوندی گردو رقم ‘چندلر’ توصیه گردید.