مفهوم سازی فرایند تسهیم دانش بین اعضای هیات علمی در محیط های دانشگاهی: نظریه ای داده بنیاد

هدف پژوهش حاضر نظریه پردازی در ارتباط با فرایند تسهیم دانش بین اعضای هیات علمی در محیط های دانشگاهی است. به این منظور با استفاده از راهبرد پژوهشی نظریه پردازی داده بنیاد، ضمن مصاحبه فردی با 16 نفر از اعضای هیات علمی، تجارب اعضای هیات علمی در ارتباط با فرایند تسهیم دانش با رویکردی کیفی و استقرایی مورد مطالعه قرار گرفت و با استفاده از طرح نظام مند، با پشت سر گذاشتن مراحل مختلف مفهوم پردازی، نظریه ای در این زمینه تکوین یافت. نتایج تحلیل داده ها در طی سه مرحله، کدگذاری باز، محوری و انتخابی حاکی از 9 مقوله اصلی بود که مقاله حاضر یافته های مطالعه را در قالب مدل پارادایمی شامل: شرایط علی (انگیزه های درونی و بیرونی)؛ مقوله کانونی (تمایل اعضای هیات علمی به تسهیم غیرمستقیم دانش با همکاران)؛ راهبردها / تعاملات تسهیم دانش (فردی، نوشتاری و شبکه ساز)؛ زمینه یا بستر (بستر درون فردی، بستر سازمانی)؛ شرایط مداخله گر (نگاه به دانش آفرینی دانشگاهی) و ره آورد (پیامد فردی و گفتمان زایی بین نسلی و بین رشته ای) و روابط بین ابعاد مختلف آن را در محیط های دانشگاهی، تحلیل می نمایند.