بررسی، نقد و چند پیشنهاد در کمیت صامت ها، مصوت ها و هجاهای عروض فارسی

یکی از مهم ترین دستاوردهای عروض جدید، استفاده از واحد آوایی «هجا» به جای واحدهای «سبب»، «وتد» و «فاصله» است که در عروض قدیم مورد استفاده قرار می گرفت. «هجا» از دو واحد آوایی کوچک تر به نام های «صامت» و «مصوت» تشکیل شده، براساس تعداد و نحوه ی ترکیب این واحدها در آن، به چند نوع تقسیم می شود.
با اندکی تامل در تقسیم بندی رایج هجاها و کمیت سنجی آن ها در عروض معاصر می توان به یافته های جدیدی دست یافت که گاهی با یافته های قبلی در تعارض است. قوانین ریاضی نیز که بنای عروض بر آن است، صحت یافته های جدید را اثبات می کند. در مقاله ی حاضر ابتدا منابع معتبر مربوطه مورد مطالعه قرار گرفته، تعاریف و اصول به ظاهر قطعی واحدهای آوایی استخراج و بر اساس قوانین ریاضی، با یکدیگر مقایسه شده اند. در این تحقیق سعی شده است ضمن تعیین دقیق کمیت هجا ها و تقسیم بندی صحیح انواع آن، به سوالات زیر نیز به صورتی استدلالی پاسخ داده شود:1- آیا «صامت» ها نیز مثل «مصوت»ها دارای امتداد هستند یا خیر؟ اگر دارای امتداد هستند این امتداد به چه میزان است وآیا امتداد «صامت» ها نیز مثل «مصوت»ها متفاوت است؟
2- آیا فرض تساوی کمیت «یک هجای بلند» با کمیت «دو هجای کوتاه» صحیح است؟
3- آیا کمیت «هجای کشیده» با کمیت «یک هجای بلند و یک هجای کوتاه» یکسان است؟