مقایسه لام های تماسی و برشهای بافتی با استفاده از روش های رنگ آمیزی مختلف در تشخیص عفونت پنوموسیستیس کارینی

پنوموسیستیس کارینی یک میکروارگانیسم خارج سلولی و موجودی فرصت طلب است که در شرایط طبیعی ، بدن مانع تهاجم آن می گردد ولی در شرایط ضعف یا نارسایی ایمنی مثلا در جریان بیماری ایدز، هوچکین و سایر بیماری های تضعیف کننده دستگاه ایمنی به بدن تهاجم کرده و عفونت ایجاد می کند. هدف این مطالعه مقایسه لام های تماسی و برشهای بافتی با استفاده از روش های رنگ آمیزی متانامین سیلور، گیمسا، گرام وایگرت، پاپا نیکولائو و هماتوکسیلین ائوزین ازنظر زمان رنگ آمیزی، سهولت، هزینه، قابلیت دسترسی به مواد و روش ها، شناسایی اشکال مختلف میکروارگانیسم پنوموسیستیس کارینی و ویژگی و توانایی این روش ها در تشخیص پنوموسیستیس کارینی می باشد.
برای ایجاد پنوموسیستوزیس در رت های نژاد ویستار به مدت 12-10 هفته و هر هفته 2 بار به میزان 5/0 سی سی دگزامتازون زیر جلدی تزریق شد که بعد از ایجاد بیماری از ریه رت ها لام های گسترش تماسی و همچنین قطعه هایی در فرمالین درصد10 جهت لام های برش بافتی استفاده شد سپس لام های موجود با روش های رنگ آمیزی متان امین سیلور، گرام وایگرت، پاپانیکولائو، گیمسا، هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شده و ازلحاظ زمان رنگ آمیزی، سهولت، هزینه و قابلیت دسترسی آن ها به یکدیگر مقایسه شدند. همچنین ازنظر ویژگی و توانایی روش های تشخیص میکروارگانیسم در برش های بافتی و گسترش های تماسی نیز با همدیگر مقایسه شدند.
روش های رنگ آمیزی گیمسا و پاپانیکولائو قادر به رنگ آمیزی اجسام داخل کیست می باشند و دیواره کیست را رنگ نمی کنند. روش های رنگ آمیزی متانامین سیلور و گرام وایگرت دیواره ی کیست ها را رنگ آمیزی می کنند. گیمسا راحت ترین، کم هزینه ترین و سریع ترین روش جهت تشخیص میکروارگانیسم می باشد و در مقابل متانامین سیلور، پرهزینه ترین و زمان برترین روش جهت تشخیص می باشد. همچنین روش رنگ آمیزی متانامین سیلور، گرام وایگرت، پاپانیکولائو قادر به رنگ آمیزی و تشخیص پنوموسیستیس کارینی در برش های بافتی و گسترش های تماسی می باشند ولی گیمسا فقط قادر به تشخیص میکروارگانیسم در گسترش های تماسی بوده و هماتوکسیلین ائوزین قادر به تشخیص میکروارگانیسم در هیچ کدام از نمونه ها نمی باشد.
در میان رنگ آمیزی های انجام شده، رنگ آمیزی پاپانیکولائو و گیمسا به علت این که اجسام داخل کیست را به صورت واضح رنگ کرده و همچنین تعداد کمی و یا هیچ کدام از مخمرها با این روش ها رنگ نمی گیرند، نسبت به رنگ آمیزی گرام وایگرت که دیواره کیست میکروارگانیسم را رنگ کرده و مخمرها نیز با این روش رنگ می گیرند ویژگی بالاتری جهت تشخیص پنوموسیستیس کارینی دارند. متانامین سیلور در تشخیص پنوموسیستیس کارینی در نمونه های برونکوآلوئلار لاواژ، خلط و بیوپسی استاندارد طلایی می باشد، ولی در نمونه های رنگ آمیزی شده معمولا اندازه کیست های پنوموسیستیس کارینی تقریبا هم اندازه مخمرها می باشد و همچنین مخمرها مانند کیست های پنوموسیستیس کارینی رنگ می گیرند احتمال مثبت کاذب در تشخیص نمونه ها وجود دارد، درنتیجه توصیه می شود جهت تشخیص دقیق تر میکروارگانیسم در نمونه های به دست آمده همراه با رنگ آمیزی متانامین سیلور حتما از رنگ آمیزی گیمسا که به جای دیواره کیست ها اجسام داخل کیست را رنگ می کند نیز استفاده شود.