رویکرد ارزیابی دوباره در مصاف با نظریه توازن

با آنکه دو مفهوم حق و مصلحت از جمله عناصر کلید ی گفتمان سیاسی، اخلاقی و حقوقی اکثر کشورهای دنیا قلمداد می گردند، بروز حدی از تنش میان آنها به دلیل واقعیت تکثر ارزشی و تزاحم ادعاهای متعارض، در عرصه عمل، امری گریزناپذیر جلوه گر می نماید. از همین روی، نظریه پردازان حوزه فلسفه سیاسی و حقوقی مدرن کوشیده اند تا هر یک به سهم خویش راهکاری را برای حل این تنش مجادله آمیز ارائه نمایند. از این میان، برخی متفکرین از جمله مدافعان رویکرد ارزیابی دوباره بر اولویت ماهوی حقوق فردی بر منافع جمعی تاکید نموده و نظریه توازن ارزیابی شده را به مثابه جایگزین مناسبی برای نظریه توازن معرفی کرد هاند. در این نوشتار تلاش خواهیم کرد تا پس از تبیین محتوای کلی رویکرد ارزیابی دوباره، ضمن توجه به رویه قضایی مبانی توجیهی آن را مورد بحث و بررسی قرار دهیم.