بررسی کاربرد قابلیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارتقا کیفیت برنامه درسی دانشگاهی

پژوهش حاضر با هدف بررسی کاربرد قابلیتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارتقاء کیفیت برنامه درسی دانشگاهی از دیدگاه متخصصین با استفاده از الگوی کیفیت برنامه درسی فرانسیس کلاین 4طراحی و اجرا شده است. این پژوهش به روش توصیفی از نوع پیمایشی میباشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی و دانشجویان دکتری در رشته های برنامه ریزی درسی و تکنولوژی آموزشی دانشگاه های تهران )شهید بهشتی، علامه طباطبائی، تربیت مدرس، تربیت معلم، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات( میباشد که از بین آنها تعداد پنجاه و چهار نفر به شیوه تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساختهی نه مولفه ای بوده که شامل )هدف، محتوی، فعالیتهای یادگیری، نقش معلم، مواد و منابع، گروهبندی، مکان، زمان، سنجش( و چهل و دو گویه در مقیاس لیکرت میباشد که پس از تدوین، روایی آن مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز از طریق فرمول آلفای کرونباخ 0/960محاسبه گردید. جهت تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی )فراوانی، درصد، میانگین، آزمونهای خیدو، fفیشر وآزمون تعقیبی دانکن( استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در هر نه مولفه، میانگین پاسخهای شرکت کنندگان بیشتر از حد متوسط بوده و مولفه اول با میانگین 4/1852و مولفه دوم با میانگین 3/6806به ترتیب دارای بیشترین و کمترین کاربرد میباشند و نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که بین کاربرد قابلیتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات در نه مولفه آزمون
شده اختلاف معناداری وجود دارد .