بررسی تاثیر ماسرال ها در نفوذپذیری زغال سنگ های معادن پروده و طزره

در دهه های اخیر موضوع انتشار گاز در معادن زیرزمینی زغال سنگ در بسیاری از کشورها موضوع بسیار مهمی است. عوامل متعددی در انتشار گاز موجود در لایه های زغال سنگ تاثیر دارند. از جمله این عوامل می توان به ساختار فیزیکی و زمین شناسی زغال سنگ اشاره کرد. هم چنین ترکیبات مینرالوژیکی زغال بر نفوذپذیری آن برای انواع مختلف گازها موثر است. در این تحقیق به بررسی ارتباط بین ترکیبات ماسرال زغال و نفوذپذیری آن در رسوبات زغال سنگ دار منطقه طزره و پروده پرداخته شده است. بر این اساس مطالعه آزمایشگاهی بر روی نمونه های برداشت شده جهت بررسی رابطه بین ترکیب و نفوذپذیری زغال سنگ انجام شد. بر روی نمونه های زغال سنگ، آزمون نفوذپذیری با دستگاه MFORR انجام شد. با آنالیز میکروسکوپی، میزان ماسرال های اصلی محتوی زغال از جمله ویترینایت و اینرتینایت تعیین شدند. بر این اساس بسیاری از زغال سنگ های منطقه پروده و طزره، پیریت را به عنوان ماده معدنی غالب دربرداشتند. زغال سنگ منطقه پروده در حوضه طبس دارای درصد متوسط ویترینایت برابر %34/81 و اینرتینایت برابر %52/10 و زغال سنگ منطقه طزره در حوضه البرز شرقی دارای درصد متوسط %31/69 ویترینایت و %47/22 اینرتینایت هستند. هم چنین میزان ماده معدنی پیریت در نمونه های زغالی پروده طبس %38/2 و در نمونه های زغالی طزره در حوضه زغالی البرز شرقی %62/2 است. آزمون نفوذپذیری حاکی از آن است که با افزایش محتوای ویترینایت، نفوذپذیری زغال سنگ افزایش می یابد هم چنین با افزایش مواد معدنی و کربنات محتوی، نفوذپذیری کاهش می یابد، لذا نفوذپذیری نمونه های زغال سنگ حوضه طبس بیش تر از حوضه البرز شرقی است.