مفهوم عرفانی نور و ظل در قرآن و سنت

«نور» به معنای «واضح بودن و واضح ساختن»، بهترین کلیدواژه برای شناخت خدا و چگونگی ارتباط ساحت ربوبی با ماسوی الله است. در قرآن کریم، خدای متعال صریحا با نام «نور» یاد شده است: « الله نور السماوات و الارض» (نور: 35)، و در روایتی از امام حسین( ع) آمده است که وجود واجب تعالی، آن قدر ظاهر و واضح است که شامل و جامع تمام مراتب ظهور و وضوح می باشد. «آیا برای مظاهر، درجه ای از ظهور هست که برای خود تو نباشد؟» «الغیرک من الظهور ما لیس لک» (ابن طاووس، 1409ب، ج 1، فصل فیما نذکره من ادعیه یوم عرفه: 349).
«نور و سایه اش» مطالعه چگونگی فاعلیت وجودی خدای متعال برمبنای کلید واژه «نور» و بر اساس ذوق اصحاب قلوب و البته با عنایت به قرآن و سنت است.