ارزیابی کیفیت زندگی در شهرهای جدید با استفاده از سنجش کیفیت ذهنی؛ مورد مطالعه: شهر جدید هشتگرد

شناسایی‌ عوامل‌ موثر در میزان‌ رضایت‌ و نارضایتی‌ سکونتی‌ ساکنان‌، می‌تواند در جهت‌ تحلیل‌ وضع‌ موجود سکونتی‌، تصمیمات‌ آینده‌ به‌ منظور ارتقای سطح‌ کیفی‌ محدوده‌های سکونتی‌ افراد و جلوگیری از تکرار نواقص‌ در سایر مکان‌ها موثر واقع‌ گردد. هدف‌ اصلی‌ این‌ پژوهش‌، شناسایی‌ مولفه‌های سازنده‌ کیفیت‌ ذهنی‌ زندگی‌ و سنجش‌ کیفیت‌ ادراکی‌ محیط‌ بر مبنای میزان‌ رضایت‌مندی ساکنان‌ شهر جدید هشتگرد است‌. نوع‌ تحقیق‌ کاربردی و روش‌ پژوهش‌ توصیفی‌ تحلیلی‌ است‌؛ گردآوری داده‌ها مبتنی‌ بر پرسش‌نامه‌ است‌. مولفه‌های سازنده‌ کیفیت‌ زندگی‌ در محدوده‌ مورد مطالعه‌ با استفاده‌ از تحلیل‌ عاملی‌ اکتشافی‌ در 6 عامل‌ انتخاب‌ که‌ در مجموع‌ 83/56 درصد از واریانس‌ متغیر وابسته‌ تحقیق‌ یعنی‌ کیفیت‌ زندگی‌ در بعد ذهنی‌ را تبیین‌ می‌کند. تجزیه‌ و تحلیل‌ و سنجش‌ شاخصه‌ها نیز، با بکارگیری روش‌های آماری نظیر توزیع‌ فراوانی‌، ضریب‌ همبستگی‌ spearman، phi، cramer,s و آزمون‌ T تک‌ نمونه‌ای صورت‌ گرفت‌. بر اساس‌ نتایج‌ به‌ دست‌ آمده‌، آزمون‌ T تک‌نمونه‌ای میانگین‌ 87/16، 9/15، 96/6، 47/15، 62/7 و 74/7 به‌ ترتیب‌ برای مولفه‌های دسترسی‌ به‌ خدمات‌ محله‌ای، زیست‌محیطی‌، حس‌ تعلق‌، تسهیلات‌ مسکن‌، خوانایی‌ و امنیت‌ نشان‌ می‌دهد که‌ اختلاف‌ میانگین‌شان‌ با امتیاز حد متوسط‌ به‌ ترتیب‌ 13/4، ½، 04/2، 53/5، 38/1 و 26/1 است‌ که‌ با توجه‌ به‌ سطح‌ معنی‌داری کمتر از 05/0 می‌توان‌ این‌ اختلاف‌ را معنادار دانسته‌ و چنین‌ نتیجه‌گیری نمود که‌ میزان‌ رضایت‌ شهروندان‌ از کیفیت‌ محیط‌ در حد مطلوبی‌ قرار ندارد. از سوی دیگر نتایج‌ تحقیق‌ نشان‌ داد که‌ مدت‌ زمان‌ سکونت‌، جنسیت‌ و وضعیت‌ تاهل‌ برخلاف‌ متغیرهای سن‌ و میزان‌ تحصیلات‌، از عوامل‌ تاثیرگذار بر رضایت‌مندی شهروندان‌ بوده‌اند.