نقش باورآمیختگی اندیشه - کنش و تنظیم شناختی هیجان در پیش بینی استرس شغلی پرستاران بخش های روانپزشکی، مغز و اعصاب

موقعیت های کاری تنش زا یکی از مسائل و معضلات حرفه پرستاری به شمار می رود که می تواند باعث کاهش بهره وری در پرستاران شود. هدف این مطالعه بررسی ارتباط باورآمیختگی اندیشه-کنش و تنظیم شناختی هیجان با استرس شغلی پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی، مغز و اعصاب می باشد.
روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و نمونه آماری این تحقیق 246 نفر از پرستاران بخش های روانپزشکی، مغز و اعصاب استان های آذربایجان غربی، شرقی و اردبیل در سال 1394 بودند که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه باور آمیختگی اندیشه - کنش راچمن، فرم کوتاه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسگی و مقیاس استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و از طریق نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) مورد تحلیل قرار گرفتند. میزان P کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
نتایج ضریب همبستگی چند متغیری به روش Enter نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان 28% و عامل های باور آمیختگی فکر- عمل 7/54% در تبیین استرش شغلی پرستاران نقش دارند. بین استرس شغلی پرستاران با راهبرد فاجعه آمیز بودن (380/0 = r)، عامل احساس مسولیت در قبال افکار مثبت (675/0 = r) و احساس مسوولیت در قبال افکار جلوگیری از خطر (578/0 = r) رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. اما با راهبرد پذیرش (222/0- = r)، تمرکز مجدد مثبت (263/0- = r) و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی (323/0- = r) منفی و معنی دار می باشد.
نتایج نشان داد که بین راهبردهای ناکارآمد و باور آمیختگی فکر- عمل با استرس شغلی رابطه وجود دارد. بنابراین، برای کاهش میزان استرس شغلی، پیشنهاد می شود که پرستاران از باورهای شناختی منطقی و راهبردهای کارآمد تنظیم هیجان استفاده کنند.