به کارگیری میراث تاریخی در شعر یحیی سماوی

به کار گیری «شخصیت های تاریخی» یکی از ویژگی های فنی تاثیر گذار در گفتمان شعری معاصر است. این پژوهش بر آن است به بررسی کاربرد«شخصیت های تاریخی» در شعر یحیی سماوی بپردازد؛ تا ویژگی ها ودلالت ها و چگونگی تعامل شاعر با آن مشخص شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد شاعر تلاش کرده نقش ودلالتی را که این شخصیت ها در گذشته داشته اند برای بیان و تصویر وضعیت حاضر و وضع سیاسی و حوادث دهشتناکی که در عراق می گذرد به کار گیرد. کاربرد این شخصیت ها در شعر او؛ دیدگاه شاعر، درد و رنج و آوارگی او از وطن، و آنچه که در عراق از جرایم، خونریزی ها، و حوادث دهشتناک می گذرد را نشان می دهد. «سماوی» با به کار گیری این شخصیت ها، تصویری گویا از مصیبت ها، درد و رنج خود و مردم عراق در زمان سلطه «حزب بعث»، و بعد از آن اشغال گیری آمریکایی ها و مصیبت های ناشی از آن، و جرائم دهشتناک آنان در عراق، ارائه داده است. شاعر همچنین ضمن تعبیر از احساس خود و بیان این مصیبت ها، مردم عراق را به مبارزه طلبی و پایداری در برابر آنان بر می انگیزد. و به نظر می رسد؛ شاعر با بکارگیری این شخصیت ها، احساس خود و جرایم، خونریزی ها، مصیبت ها، و غم و غربت و آوارگی خود و مردم عراق، را به نحو احسن نشان داده است.