طراحی مدل شرکت های زایشی پژوهشی با هدف توسعه سرمایه اجتماعی در دانشگاه ها

یکی از مولفه هایی که در تحقیقات دانشگاه ها به آن توجه زیادی نشده است، توسعه سرمایه اجتماعی در مراکز تحقیقاتی (مراکز رشد و شرکت های زایشی پژوهشی) است که باعث مشارکت در دانش و خلق دانش جدید می شود. محقق در این پژوهش با هدف توسعه سرمایه اجتماعی در دانشگاه ها و شرکت های زایشی پژوهشی، مدلی طراحی کرده است. محدوده اجرایی این پژوهش اعضای هیئت علمی دانشگاه ها و مراکز رشد و پارک علم و فناوری استان مازندران است. در این مقاله سعی شده است شاخص های اصلی توسعه سرمایه اجتماعی در شرکت های زایشی پژوهشی بررسی شود. برای نیل به این منظور، با به کارگیری نظرهای کارشناسان، صاحب نظران، و متخصصان سازمان های آموزشی، این شاخص ها شناسایی شد و با فن تاپسیس در محیط فازی، این شاخص ها رتبه بندی شده، تا مهم ترین عوامل و شاخص های موثر در توسعه سرمایه اجتماعی به ترتیب اولویت مشخص شوند. اولویت اول، تیم های کاری دانشگاهی با هدف مشارکت اجتماعی؛ اولویت دوم، تحقیق و توسعه با هدف تعالی دانشگاه؛ اولویت سوم، نهادهای حمایتی برای توسعه تکثر فرهنگی در دانشگاه بود. پس از آن، با به کارگیری روش تحقیق کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته عمیق با پانزده نفر از پژوهشگران دانشگاهی، الگوی نهایی از طریق تحلیل محتوای مصاحبه ها طراحی شد.