بررسی مقایسه ای تاثیر تجویز دزهای متفاوت لابتالول وریدی قبل از القای بیهوشی بر پاسخ قلبی- عروقی بعد از لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه

این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تجویز دزهای متفاوت لابتالول وریدی قبل از القای بیهوشی بر پاسخ قلبی- عروقی بعد از لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه در مقایسه با گروه شاهد طراحی و اجرا شد.
در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 180 بیمار تحت عمل جراحی در چهار گروه 45 نفره توزیع شدند. به ترتیب 4/0، 0/1 و 0/2 میلی گرم/کیلوگرم لابتالول و نرمال سالین در 5 دقیقه قبل از لارنگوسکوپی به طریق وریدی به ایشان تزریق شد و تغییرات همودینایک در طی لارنگوسکوپی در چهار گروه مقایسه شد.
طی مدت مطالعه، هیچ بیماری از گروه 4/0 میلی گرم/کیلوگرم و 1 میلی گرم/کیلوگرم لابتالول دچار تاکی کاردی و برادی کاردی نشد، اما گروه 2 میلی گرم/کیلوگرم لابتالول، در بدو لارنگوسکوپی در دقایق 1، 3، 5، 10، 30 و 60 به ترتیب 3/13، 2/2، 1/11، 8/37، 9/28 و 4/24 درصد دچار برادی کاردی شدند. در گروه شاهد 7 بیمار (6/15 درصد) دچار برادی کاردی شدند و بروز برادی کاردی از دقیقه ی 5 تا دقیقه ی 60 بین چهار گروه اختلاف معنی دار داشت (050/0 > P). در مدت مطالعه، هیچ بیماری از دریافت کنندگان دزهای مختلف لابتالول دچار تاکی کاردی نشد، اما گروه شاهد در بدو لارنگوسکوپی در دقایق 1، 3، 5 و 10 به ترتیب 1/11، 0/40، 1/31 و 0/20 درصد دچار تاکی کاردی شدند و این اختلاف معنی دار بود (050/0 > P).
تزریق وریدی 1 میلی گرم/کیلوگرم لابتالول در بیماران تحت لارنگوسکوپی با ثبات مطلوب تر همودینامیک و کمترین بروز برادی کاردی، تاکی کاردی و هیپرتانسیون همراه می باشد و استفاده از این دز قبل از لارنگوسکوپی، مطلوب تر است.