بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی بر آدیپسین سرم و مقاومت انسولینی زنان چاق دیا

بسیاری از گزارشها، رابطه ای قوی بین سندروم متابولیک و دیابت نوع 2 را تایید کرده اند. از آنجا که اخیرا نشان داده شده است که آدیپسین ممکن است که با اختلالات متابولیکی در ارتباط باشد، از این رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی بر آدیپسین سرم و مقاومت انسولینی زنان چاق دارای دیابت نوع 2 بود.
از میان زنان مبتلا به دیابت نوع دو، 24 زن دیابتی که چاق بودند به شیوه تصادفی انتخاب و به دو گروه هوازی (12 نفر با میانگین سنی 68/3±52/46 و شاخص توده بدنی 2/26±32/24) و کنترل (11 نفر با میانگین سنی 6/79±45/82 و شاخص توده بدنی 3/28±32/48) تقسیم شدند. گروه هوازی، تمرینات را به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه اجرا نمودند و میزان فشار درک شده نیز با استفاده از شاخص بورگ با طیف 12 تا 15 اندازه گیری شد. نمونه های خونی و ترکیب بدن آزمودنی ها 48 ساعت قبل از شروع مداخله و پس از آخرین جلسه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t همبسته و مستقل در سطح معناداری 0/05≥P ارزیابی شدند.
گروه هوازی شاهد کاهش معنادار در گلوکز ناشتا (0/02=P)، HOMA-IR (0/025=P)، شاخص توده بدن (0/006=P) و درصد چربی بدن (0/005=P) پس از پایان مداخله بود، ولی تغییرات در سطوح انسولین (0/358=P) و آدیپسین (0/777=P) معنادار نبود.
با تکیه بر نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد که هشت هفته تمرین هوازی به شیوه پیلاتس، راهکاری مناسب برای کنترل دیابت در بیماران دیابتی نوع دوم مستقل از انسولین بوده است.