بررسی وضعیت اضطراب بیماران همودیالیزی و برخی عوامل مرتبط با آن در شهرستان بیرجند سال 1393

اضطراب یکی از شایع ترین اختلالات روانی بیماران همودیالیز است که بر کیفیت زندگی، پذیرش درمان و سیر بیماری آنها تاثیر منفی به جا می گذارد. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت اضطراب بیماران همودیالیزی و برخی عوامل مرتبط با آن در شهرستان بیرجند در سال 1393 انجام گردید.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی – تحلیلی است که به روش مقطعی در سال 1393 بر روی 67 بیمار تحت درمان با همودیالیز بیمارستان ولیعصر (عج) بیرجند به روش سرشماری انجام گردید. ابزار جمع آوری داده ها مشتمل بر فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد سنجش اضطراب اشپیل برگر بود. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 تحلیل گردید.
از تعداد 67 بیمار همودیالیزی 37 نفر مرد و مابقی زن بودند. میانگین و انحراف معیار سنی بیماران15.8± 55.6 سال بود. نمره کل اضطراب بیماران 9/18± 2/104 و میانگین نمره اضطراب آشکار 3/8± 8/50 و اضطراب پنهان آنها 11.8± 53.2 بود. از نظر وضعیت اضطراب، بیش از نیمی از بیماران اضطراب شدید داشتند. میانگین نمره اضطراب با افزایش رضایت زندگی (0.001=p، توجه به معنویات (0.05=p( و بهبود روابط اجتماعی (0.001>P) به طور معنی داری کاهش داشت.
به نظر می رسد اضطراب در بیماران همودیالیزی می تواند ابعاد متعدد سلامت جسمی، معنوی، روانی و اجتماعی آنها را تحت تاثیر قرار دهد؛ لذا آموزش روش های کنترل و پیش گیری به منظور کاهش این اختلال پیشنهاد می گردد.