استخراج و بررسی پایداری و پارامترهای ترمودینامیکی یکی از پلی گالاکتورونازهای قارچ Macrophomiona phaseolina

پپلی گالاکتورونازها (GH28)، عمدتا در گیاهان سبب هیدرولیز سوبسترای پکتینی می شوند. پلی گالاکتورونازها به طور گسترده در گیاهان عالی و میکروارگانیسم ها موجود می باشند. استخراج پلی گالاکتوروناز از منابع قارچی، به علت بازدهی بالای تولید، کاربرد فراوان دارد. در این پژوهش، قارچ M. phaseolina، عامل بیماری پوسیدگی ذغالی، برای تولید پلی گالاکتوروناز در محیط تولید آنزیم کشت و عصاره قارچی جدا گردید. بیشترین فعالیت پلی گالاکتورونازی محلول آنزیمی، در دمای 60 درجه سانتی گراد بود. این آنزیم از پایداری دمایی و اسیدیته بالایی برخوردار است به طوریکه، نیمه عمرحرارتی آن در دمای 50 و 70 درجه سانتی گراد به-ترتیب حدود 627 و 345 دقیقه و میزان تغییرات انرژی آزاد غیر فعال سازی حرارتی آنزیم در دمای 70 درجه سانتی گراد تقریبا معادل 114 کیلو ژول بر مول بود که حاکی از پتانسیل بالای این آنزیم جهت کاربرد در صنایع می باشد. این آنزیم از پایداری بسیار بالایی در شرایط بسیار اسیدی و قلیایی برخوردار است. بررسی و مقایسه خصوصیات بیوشیمیایی پلی گالاکتورونازهای منابع مختلف قارچی با استفاده از برنامه ProtParam نیز پلی گالاکتورونازهای M. phaseolina را در گروه پایدارترین پلی گالاکتورونازهای قارچی قرار داد.