کاوش اضطراری محوطه گندمزار شرقی در حوضه آبگیر سد سیمره

محوطه گندمزار در حوضه آبگیر سد سیمره در حاشیه دریاچه سیمره در استان ایلام واقع شده است. این محوطه عظیم در جریان برنامه بررسی و شناسایی باستان شناسی سال 1386 شناسایی شد1393 به طور متناوب کاوش اضطراری شد. یکی - و بخش های کوچکی از آن در سال های 1389 93 تحت عنوان /1/ 220 مورخ 27 / از این بخش ها با نام محوطه گندمزار شرقی با مجوز شماره 66 در فرودین ماه 1393 کاوش شد. » محوطه گندمزار شرقی -E1.Gan.93.5S« در سطح این محوطه که به صورت پشته ای مشرف بر رودخانه سیمره )در حال حاضر دریاچه( بود، دیوار های سنگ چین پراکند های دیده می شد. در نتیجه کاوش در بلندترین محل محوطه، بنایی با دیواره های سن گچین به ابعاد تقریبی 550 متر مربع شناسایی شد. این اتراق گاه در واقع متشکل از 6 فضای معماری ساخته شده از قطعات سنگ است که از پی و دیوار های کم ارتفاع سن گچینی که دارای سقف و پوششی از چادر، چوب و بافته های گیاهی بوده، تشکیل شده است. به نظر می رسد با توجه به آثار سطحی و بقایای دیوار های شناسایی شده در اطراف این بنا، این سازه در جهات جنوب شرق، جنوب، و غرب گسترده بوده است که به علت پایان فصل نخست کاوش و سپس بالا آمدن آب دریاچه، امکان شناسایی آن میسر نشد. در پیرامون این پشته و جایی که بقایای سازه های سنگ چین در محوطه ای در ابعاد چهار هکتار پراکنده اند، بقایای دیوار سنگ چین مدوری شناسایی شد که به نظر می رسد در زمان سکونت در محوطه گندمزار شرقی، به مثابه حصار عمل م یکرده است. بخش هایی از این حصار در جریان کاوش، شناسایی و مستندنگاری شد اما با بالا آمدن آب دریاچه پیش از شناسایی حدود کلی آن غرقاب شد. از آثار شناسایی شده در داخل اتراق گاه فصلی گندمزار شرقی می توان به وجود یک اجاق، کف سنگ چین، یک تدفین کودک و مجموعه دست ابزار و اشیای سنگی همچون هاون، کوبه و قطعات سفال و ظروف شکسته در کف قسمت های مختلف آن اشاره کرد. در رابطه با قدمت تقریبی محوطه استقراری و حصار سنگی شناسایی شده به نظر می رسد با توجه به نمونه الف( که از کف فضا های IV 2 و شوش III( سفال های نخودی منقوش به دست آمده مشابه با گودین معماری مذکور به دست آمده مجموعه بنا های گندمزار شرقی شواهدی از استقرار از دوره مفرغ را در خود محفوظ نگه داشته است.