نشت مجاز آب به داخل تونل های راه و راه آهن

با توجه به اینکه نفوذ آب به تونل ها در اغلب موارد منجر به وارد شدن خساراتی به تجهیزات ساخت تونل، پرسنل و روند اجرای کار می شود، مهندسان طراح تونل باید قبل از اجرا مشخص نمایند که انتظار ورود چه میزان آب به درون تونل را دارند و به مجری و پیمانکاران طرح اعلام نمایند. آگاهی از میزان نفوذ آب می تواند در انتخاب روش حفاری مناسب و همچنین طراحی سیستم مورد نیاز برای خروج آب از تونل موثر باشد. طبق تحقیقات مختلف نفوذ آب به تونل بیشترین خسارات را بر تونل های در حال بهره برداری وارد می کند و حال آنکه در بسیاری از این تونل ها حتی شرایط آببندی هم در نظر گرفته شده است. تجارب نشان می دهد که ساختن تونل هایی با پوشش نگهداری غیرقابل نفوذ بسیار پرهزینه و بعضا غیرعملی است. بنابراین، برای تونل ها بر اساس نوع کاربری مقدار مجاز آب های نفوذی تعریف شده است که این مقدار مجاز آب به وسیله سیستم های زهکشی جمع آوری شده و به بیرون تونل هدایت می شود. عوامل مختلفی در تعیین نشت مجاز آب به تونل ها موثرند و استانداردهای مختلفی نیز در این زمینه ارایه شده است که استفاده از استاندارد با فاکتور ایمنی بالا مستلزم صرف زمان بیشتر برای اجرای پروژه آببندی با بکارگیری مصالح گران تر و با کیفیت مرغوب تر و تحت نظارت متخصصان با تجربه تر می باشد. در این مقاله، میزان نشت مجاز آب به داخل تونل های راه و راه آهن بر اساس استاندارد های کشورهای مختلف، ارایه شده است. در ایران هیچ آئین نامه یا استانداردی در مورد نشت مجاز آب پیشنهاد صریحی ارایه نداده است لذا میزان نشت مجاز آب در تونل ها با کاربری مختلف بر اساس نظرات کارشناسی تعیین شده که بعضا باعث بروز اختلافاتی بین کارفرمایان، مشاوران و پیمانکاران در این زمینه گردیده است.