تبیین معیارهای بومی سازی شاخصهای مکانی فضای شهر خلاق با رویکرد ایرانی اسلامی

شهر خلاق نظریه ای است که در چارجوب شکوفایی شهری مدنظر برنامه ریزان شهری قرار گرفته است. شهر خلاق به دانهای در دل خاک تشبیه شده است که در صورت شکفتن باعث تحول عظیم در فضای شهری شده و موجب تسریع حرکت شهر به سوی جهانی شدن میشود. برای تحقق و شکوفایی شهر خلاق به بسترهای فرهنگی قوی نیازمند است تا خلاقیت در فضای شهری بروز نماید. بنابراین شهرهایی که بنمایه فرهنگی قوی داشته باشند میتوانند به زنجیره شهرهای خلاق جهانی پیوسته و بسترها را برای جهانی شدن مهیا سازند. از منظر جغرافیای فرهنگی شهرهای ایرانی با برخورداری و بهره مندی از جهان بینی و فرهنگ ایرانی اسلامی استعداد لازم برای خلاقیت شهری را دارا هستند. در صورت فراهم بودن شرایط برای بالفعل شدن استعدادهای بالقوه فرهنگی قطعا شهرهای ایرانی قادر خواهند بود در رقابت با سایر شهرهای دنیا گامهای موثری برای تحقق شهر خلاق ایرانی اسلامی بردارند. این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی به بررسی نقش تعدادی از شاخصهای مکانی فضایی در خلاقیت شهر ایرانی اسلامی میپردازد. با تحلیل صورت گرفته مشخص شد جهانبینی اسلامی و فرهنگ ایرانی با سود بردن از منابع غنی اسلامی مثل قرآن کریم و احادیث و با بهره مندی از بسترها و استعدادهای غنی فرهنگ شهر و شهرنشینی ایرانی جوابگوی ظهور خلاقیت در فضای شهر ایرانی و معرفی شهر خلاق ایرانی اسلامی در دنیا را داراست.