اثر شش هفته تمرین تخلیه گلیکوژنی بهمراه مصرف گلوکز و گلوتامین بر برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی در مردان سالم غیر فعال

هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییرات دو آنزیم آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز گلبول های قرمز پس از شش هفته تمرین تخلیه گلیکوژنی بهمراه مصرف گلوکز و گلوتامین در مردان سالم غیرفعال بود.
بدین منظور تعداد 24 نفر مرد سالم که فعالیت بدنی منظم نداشتند انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (6 نفره) مورد مطالعه قرار گرفتند؛ گروه اول مصرف گلوکز به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی، گروه دوم مصرف گلوتامین به همراه تمرین تخلیه گلیکوژنی، گروه سوم تمرین تخلیه گلیکوژنی توام با مصرف دارونما و گروه چهارم بدون هر گونه دستکاری یا گروه کنترل. نمونه های خونی در ابتدای شروع دوره پروتکل تمرینی (پیش آزمون) و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی (پس آزمون) از سیاهرگ زند اعلی جمع آوری شدند. جهت تعیین معنی دار بودن تفاوت بین گروه های تحقیق از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده گردید. سطح معنی داری 05/0≤∝ انتخاب شد.
یافته های تحقیق، تفاوت معنی داری برای فعالیت آنزیمی گلوتاتیون پراکسیداز گلبول قرمز را بین گروه های مختلف نشان داد (05/0P<). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد. تفاوت معنی داری بین گروه گلوکز- تمرین با گروه های دارونما- تمرین و گروه کنترل (001/0P<)، و نیز بین گروه گلوتامین- تمرین با گروه های دارونما- تمرین و گروه کنترل و همچنین گروه دارونما- تمرین با گروه کنترل وجود داشت (01/0P<). همچنین تفاوت معنی داری برای فعالیت آنزیمی گلوتاتیون ردوکتاز گلبول های قرمز بین گروه های تحقیق نشان داده شد (001/0P<). بر اساس نتایج آزمون تعقیبی، تفاوت معنی داری بین گروه گلوتامین- تمرین و گروه دارونما- تمرین(05/0P<)، گروه گلوتامین- تمرین و گروه کنترل (001/0P<) و بین گروه گلوکز- تمرین و گروه کنترل وجود داشت (001/0P<).
در مجموع نتایج تحقیق حاکی از سازگاری فعالیت آنزیمی گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز گلبول قرمز در تمرین تخلیه گلیکوژنی به همراه مصرف مکمل گلوکز و گلوتامین می باشد. بنابراین مصرف گلوکز یا گلوتامین احتمالا باعث کاهش اثرات مضر رادیکالهای آزاد و افزایش آنزیمهای آنتی اکسیدانی حین فعالیتهای بلند مدت می شود.