بررسی وضعیت آلودگی ماده گاوهای هلشتاین پیر به ویروس کمبود ایمنی گاو (BIV) و ارزیابی بالینی آن ها در برخی از گاوداری های شیری اطراف تبریز

ویروس کمبود ایمنی گاو، لنتی ویروسی از خانواده بزرگ رتروویروس ها می باشد. در امکان ایجاد عوارض عفونی متنوع ناشی از اختلال سیستم ایمنی توسط آن و در نتیجه خسارات اقتصادی حاصله نظرات متفاوتی ارائه شده است. نظر به فراوانی آلودگی با این ویروس در گاوداری های کشورهای مختلف و ارتباط این آلودگی ها با وقوع اختلالات بالینی، انجام مطالعات بسیار اندک در ایران و همچنین احتمال همبستگی میزان آلودگی با افزایش سن و در نتیجه پیشنهاد وازد نمودن گاوهای پیر به ظاهر سالم، این تحقیق با هدف تعیین وضعیت آلودگی با این ویروس و بررسی اختلالات بالینی در گاوهای هلشتاین مسن در برخی از گاوداری های اطراف تبریز به اجرا در آمد. در این مطالعه به برخی گاوداری های شیری اعم از سنتی یا صنعتی و عمدتا واحدهای کوچک اطراف تبریز مراجعه شد. 50 راس گاو شیری هلشتاین به ظاهر سالم با سن بالاتر از 6 سال انتخاب و مشخصات انفرادی و بالینی آنها ثبت گردید. از دام های مورد مطالعه نمونه های خون جهت ردیابی ژنوم BIV تهیه شد. نتایج واکنش زنجیره ای پلی مراز از نوع نستد، روی نمونه ها نشان دادند که آلودگی با ویروس کمبود ایمنی گاو در گاوهای مورد مطالعه، به میزان 2 درصد (یک راس از 50 مورد) وجود دارد. بین میزان آلودگی به این ویروس و سن رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین میزان آلودگی و درجه وضعیت بدنی، میزان تولید شیر، وجود اختلالات بالینی، وجود سابقه اختلالات بالینی، حالت ظاهری عقده های لنفاوی، حضور یا بزرگ شدگی عقده های خونی رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. بررسی حاضر نشان داد که گاوهای هلشتاین نمونه برداری شده واجد آلودگی بسیار پائینی با ویروس BIV هستند و برخلاف برخی مطالعات گذشته و مطابق با برخی دیگر، افزایش سن تاثیری در حساسیت به آلودگی با این ویروس ندارد. کوچک کردن واحدهای گاوداری و کاهش تراکم گاو در آنها، می تواند در پیشگیری و کنترل آلودگی با BIV کمک کننده باشد.