رابطه بین هوش معنوی و اخلاق کار با تاب آوری در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرکرد

هدف از انجام پژوهش بررسی رابطه بین هوش معنوی و اخلاق کار با تاب آوری در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرکرد بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرکرد بود که در سال تحصیلی 1393- 1394 در آموزش و پرورش مشغول به کار بودند. با استفاده از جدول مورگان تعداد 107 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از 3 پرسشنامه؛ تاب آوری (کانر ودیویدسون)؛ پرسشنامه هوش معنوی (حسن عبداله زاده) و پرسشنامه اخلاق حرفه ای (مرزبان) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون ساده و چندگانه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که: بین هوش معنوی و اخلاق کار با تاب آوری کارکنان رابطه معنادار و مثبت وجود دارد؛ بین ابعاد هوش معنوی با تاب آوری رابطه معنادار و مثبت وجود دارد؛ ابعاد هوش معنوی قادر به پیش بینی تاب آوری کارکنان می باشد. اخلاق کار قادر به پیش بینی تاب آوری کارکنان می باشد.