تداخل اثر کلراید روی با مهارکننده آنزیم آروماتاز (لتروزول) بر اضطراب در موش-های صحرایی نر بالغ

آروماتاز آنزیمی است که تبدیل آندروستندیون و تستوسترون به استرون و استرادیول را کاتالیز می کند. با توجه به نقش تستوسترون و روی در کاهش اضطراب و ارتباط بین عملکرد سیستم آندروژنی و روی، در این تحقیق اثر تزریق کلراید روی در موش هایی بررسی شد که آنزیم آروماتاز توسط مهارکننده ی آروماتاز (لتروزول) مهار شده است.
از موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار با میانگین وزنی 25±225 گرم استفاده گردید. حیوانات به 12 گروه تقسیم شدند و بر اساس وزن خود به صورت تزریق زیر جلدی مهار کننده آروماتاز (لتروزول) دریافت کردند. 30دقیقه بعد از تزریق لتروزول، کلراید روی یا حلال آن سالین را دریافت کردند و 30 دقیقه بعد در دستگاه ماز بعلاوه مرتفع تست شدند. فعالیت حرکتی حیوانات توسط دستگاه میدان باز اندازه گیری شد.
نتایج حاصل از تست اضطراب، کاهش معنی داری در درصد زمان حضور در بازوی باز بین لتروزول mg/kg 25/1 و گروه حلال نشان داد. از نظر فعالیت حرکتی کاهش معنی داری بین لتروزول mg/kg 25/1 با گروه حلال مشاهده شد. گروه های دریافت کننده توام لتروزول mg/kg 5/2 و مقادیر مختلف کلراید روی، کاهش معنی داری (05/0>P) در درصد زمان حضور در بازوی باز نسبت به گروه حلال نشان دادند. در گروه های دریافت کننده توام کلراید روی mg/kg 5/2 و مقادیر مختلف لتروزول، اختلاف معنی داری (05/0>P) از نظر درصد ورود و زمان سپری شده در بازوی باز با گروه حلال مشاهده نشد.
لتروزول به تنهایی باعث افزایش اضطراب و کاهش فعالیت حرکتی می شود و با اثر ضد اضطرابی کلراید روی تداخل ایجاد می کند.