استخراج و مقایسه خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین پوست خربزه آناناسی، طالبی سمسوری و گالیا به کمک امواج مایکروویو

پکتین مخلوط پیچیده ای از پلی ساکاریدها است که به فراوانی در صنعت غذا به عنوان ژل کننده، ثبات دهنده و امولسیفایر مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این تحقیق مقایسه بازده تولید و خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین استخراج شده از پوست خربزه آناناسی، طالبی سمسوری و گالیا به کمک امواج مایکروویو است.
پکتین به کمک امواج مایکروویو با توان 700 وات، زمان پرتودهی 3 دقیقه، pH برابر با 5/1 و نسبت حلال به ماده اولیه برابر با 15 وزنی/ حجمی استخراج شد، سپس خواص فیزیکوشیمیایی پکتین ها نظیر محتوای گالاکتورونیک اسید، درجه استریفیکاسیون، خواص امولسیفایری، رفتار جریان و طیف مادون قرمز تبدیل فوریه بررسی گردید.
نتایج نشان داد که پکتین هر سه محصول دارای راندمان (15-14 درصد) و درجه خلوص (با محتوای گالاکتورونیک اسید بالای 65 درصد) مطلوبی هستند. بررسی درجه استریفیکاسیون مشخص کرد که پکتین حاصل از خربزه آناناسی و طالبی سمسوری جزو پکتین های با درجه استری پایین و پکتین پوست گالیا جزو پکتین های با درجه استری بالا می باشند. فعالیت امولسیفایری هر سه پکتین پایین بود. رفتار جریانی محلول های پکتین حاصل از پوست خربزه آناناسی و طالبی سمسوری در تمامی غلظت ها، نیوتنی ولی پکتین پوست گالیا در غلظت های مختلف، رفتارهای متفاوتی نشان داد.
راندمان مناسب، درجه خلوص مطلوب و خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین حاصل از پوست خربزه آناناسی، طالبی سمسوری و گالیا نشان می دهد که می توان از این ضایعات کشاورزی به عنوان یک منبع نوید بخش در تولید پکتین استفاده نمود.