بررسی تحلیلی ویژگی های جمعیتی و اقتصادی-اجتماعی سالمندان کشور

افزایش تعداد و درصد سالمندان از کل جمعیت کشور و روند رو به رشد آن، توجه زیادی را به خود جلب نموده است. این مقاله، تمرکز اصلی خود را بر ویژگی های مختلف زنان و مردان سالمند در مناطق شهری و روستایی با توجه به نتایج سرشماری 1390 کل کشور معطوف کرده است. با نگاهی به توزیع سنی و جنسی سالخوردگان در این سال مشخص می شود که درصد سالمندان روستایی حدود 1 واحد بیش از مناطق شهری است که نشانه ای از سالخورده تر بودن ساخت سنی جمعیت روستاها می باشد. میانه ی سنی سالمندان هم گویای این مسئله است که بیش از نیمی از سالمندان در سنین زیر 70 سالگی به سر می برند. از منظر وضعیت نکاحی، در حالی که حدود 90 درصد مردان 60 ساله و بیش تر در هنگام سرشماری دارای همسر بودند ولی وضعیت متناظر برای حدود نیمی از زنان این گونه و برای بقیه به علت فوت همسر، بیوه بودند. بی سوادی در بین سالمندان مسن تر بیش تر بود با این تفاوت که زنان وضعیت نامساعدتری داشتند. اشتغال سالمندان در بخش مستقل خصوصی چشمگیر بود به گونه ای که زنان سالمند نزدیک به یک چهارم کل شاغلین این بخش را به خود اختصاص داده بودند. از منظر معلولیت، در بیش تر انواع معلولیت ها مثل نابینایی و نقایص مربوط به تنه ی بدن سهم سالمندان قابل توجه و نشان دهنده ی این نکته بود که سالمندی همراه با افزایش ناتوانی و معلولیت هاست.