مسابقه تسلیحاتی و مدیریت دفاع منطقه ای در میان کشورهای حوزه خلیج فارس(2010-1990)

از دیرباز مجهز شدن به سلاح، از جمله کنش های راهبردی واحدهای سیستم بین الملل بوده که برای مدیریت و تأمین امنیت خود بکارگرفته اند، البته این شکل از کنش منجر به بروز مسابقه های تسلیحاتی شده است.؛ این رقابت های تسلیحاتی در طی سال های اخیر با عینیت بیشتری در حوزه خلیج فارس، به خصوص کشورهای عرب این منطقه دیده شده است. به واقع صرف نظر از رقابت های راهبردی و ایدئولوژیک کشورهای عرب منطقه به ویژه در مقابل ایران، دولت های غربی و ایالات متحده، هم به صورت مستقیم، هم غیرمستقیم به دلیل مسائلی نظیر امنیت انرژی، بر معمای امنیت و ایجاد یا تشدید مسابقه های تسلیحاتی در این منطقه افزوده اند. نظر بر همین مسأله، شناخت ماهیت و ابعاد مختلف رقابت های تسلیحاتی حوزه خلیج فارس در گستره تأمین امنیت منطقه ای اهمیت بسیار زیادی دارد. ما در این مقاله درصدد هستیم با توجه به این مسأله، الگو و مدل حاکم بر منازعات و رقابت های تسلیحاتی منطقه را در بازه زمانی 2010-1990 در منطقه خلیج فارس به بحث بگذاریم. بدیهی است که اهمیت این بازه زمانی از آن روست که تحولات اساسی شکل دهنده مسابقه های تسلیحاتی در سطح جهانی و منطقه ای متأثر از مسائلی نظیر تبعات فروپاشی شوروی، ظهور جریانات افراطی(نظیر القاعده و طالبان)، حملات 11 سپتامبر 2001، اشغال عراق در سال 2003 و نظایر آنها کم و بیش سیاست بین الملل و به ویژه منطقه خاورمیانه را متأثر ساخت.