گفتمان انقلاب اسلامی ایران و الزامات اشاعه ارزش های آن در عصر جهانی شدن بر اساس نظریه گفتمان لاکلا و موفه

انقلاب اسلامی ایران باعث شکل گیری گفتمان و نظام معنایی جدیدی شد. یکی از گونه های بررسی و مطالعه پدیده های سیاسی و تحلیل آن ها بر اساس روش تحلیل گفتمانی است. نظریه تحلیل گفتمانی لاکلا و موفه یکی از غنی ترین نظریه ها در حوزه تحلیل گفتمانی می باشد. سوال اصلی مقاله آن است که بر اساس نظریه گفتمان لاکلا و موفه، مفصل بندی مفاهیم و فرآیندهای هویت یابی اشاعه ارزش های گفتمان انقلاب اسلامی ایران در عصر جهانی شدن چگونه خواهد بود؟ در پاسخ به این پرسش و با بهره گیری از روش تحلیل گفتمان لاکلا و موفه، فرضیه مقاله این است که گفتمان انقلاب اسلامی ایران با دال مرکزی اسلام شیعی، توانسته در رویارویی گفتمانی، به رقابت با گفتمان های اسلام سلفی و اسلام اخوانی بپردازد و به عنوان یک الگوی مناسب گفتمان اسلام گرا، گفتمان لیبرال دموکراسی را به «غیر» هویت بخش خود تبدیل کند و با توجه به مبانی غنی اسلام شیعی ظرفیت این را دارد که با پیروی از الزاماتی، بتواند نظام معنایی خود را در عصر جهانی شدن هژمونیک نماید. بر این اساس، در بستر جهانی شدن که به مثابه عرصه رقابت و غیریت سازی گفتمان هاست،گفتمان انقلاب اسلامی ایران به رقابت و غیریت سازی گفتمانی می پردازد و نتایج پژوهش نشان می دهد که با توجه به مفاهیم اساسی در گفتمان انقلاب اسلامی و مبانی اسلام شیعی و همچنین با بهره بردن از دو مبحث اجتهاد و مصلحت و با رعایت الزاماتی، این گفتمان می تواند نظام معنایی خویش را در عصر جهانی شدن هژمونیک نماید. بنابراین در پایان فرضیه مقاله تایید می گردد.