واکنش رشد هیبرید های ذرت (Zea mays L.) به کود نیتروژن

به منظور بررسی اثر مقادیر کود نیتروژن بر ویژگی های مورفولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه هیبرید های ذرت در شرایط محیطی اندیمشک، این تحقیق در سال زراعی 91-1390 به صورت کرت خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. چهار مقدار کود نیتروژن (بدون کود، 90، 180 و 260 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) از منبع کود اوره (46 درصد نیتروژن) در کرت های اصلی و چهار هیبرید ذرت (سینگل کراس 704، 6589DKC، مبین و سینگل کراس640) در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر نیتروژن بر صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه و طول برگ در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود، در حالی که صفات ارتفاع بلال و تعداد برگ های بالای بلال تحت تاثیر این تیمار قرار نگرفتند. هیبرید 6589DKC از نظر تمامی صفات مورفولوژیکی مورد مطالعه نسبت به سایر هیبرید ها برتری داشت. افزایش میزان نیتروژن باعث افزایش میانگین عملکرد دانه هیبریدهای ذرت شد، اما تفاوت این صفت در تیمارهای مصرف کود معنی دار نبود. بیش ترین عملکرد دانه در هیبرید 6589DKC و نیتروژن 180 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. افزایش نیتروژن تا 260 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه سینگل کراس 640 شد، اما در سایر هیبریدها، افزایش نیتروژن بیش از 180 کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه را تا حدودی کاهش داد. هیبرید 6589DKC به دلیل برخورداری از ویژگی های مطلوب مورفولوژیکی، تعداد دانه در ردیف و وزن صد دانه بیش تر نسبت به سایر هیبریدها، عملکرد دانه بیش تری داشت. انجام تحقیقات بیش تر در خصوص بررسی پتانسیل تولید هیبرید 6589DKC در استان خوزستان توصیه می شود.