سکه شناسی در دوران شاه سلطان حسین بایقرا در محدوده تاریخی خراسان بزرگ

بی تردید، دوره حکمرانی سلطان حسین بایقرا(875-912ه.ق)، را می بایست عصر شکوه هنر و ادب عصر تیموری به شمار آورد. در طی حکومت وی، شهر هرات- تختگاه سلطان حسین بایقرا، به مهم ترین کانون هنر و ادب عصر تیموری تبدیل شد.
پژوهش حاضر با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی و تمرکز بر مسکوکات ضرب شده در حکومت سلطان حسین بایقرا، تلاش نموده به تحولات اجتماعی-فرهنگی در اواخر دوره تیموری بپردازد.
نتایج این تحقیق نشان می دهد، اوزان و عیار سکه های عصر سلطان حسین بایقرا با توجه به عدم ثبات سیاسی و فقدان قدرت سیاسی در مرکز و پیامد آن کاهش اقتدار اقتصادی همواره دستخوش تغییرات بوده است. دراین میان، برخی از سکه ها که در منطقه استراباد و هرات ضرب گردیده به دلیل وجود ثبات در مرکزیت سیاسی و مذهبی، از لحاظ نقوش، عیار و وزن، از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بوده اند. از مطالعه شعائر موجود بر روی سکه های این دوره می توان دریافت که مذهب رایج، تسنن(فرقه حنفی) بوده و همپای آن در منطقه استراباد تشیع از نفوذ بیشتری برخوردار بوده است؛چراکه تعداد زیادی از سکه های ضرب شده در این شهر، مزین به شعائر مذهب شیعه است.