پدیدار شناسی تقلب در امتحانات: تجارب زیسته دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد

تقلب در امتحان یکی از مهم ترین مواردی است که صداقت علمی را نقض و به طور جدی کیفیت تدریس، قابلیت اطمینان در فرایند ارزیابی و اعتماد عمومی را به آموزش عالی تضعیف کرده است؛ لذا، در مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر بروز تقلب در امتحانات با تکیه بر تجارب زیسته دانشجویان تحصیلات تکمیلی به این مهم پرداخته شده است. این پژوهش از نظر رویکرد جزء رویکردهای کیفی با روش پدیدارشناسی توصیفی است. با 26 نفر از دانشجویان با روش نمونه گیری گلوله برفی مصاحبه شد. از تجزیه و تحلیل مجموع داده ها پنج مولفه استخراج شد که می توانند تجارب دانشجویان تحصیلات تکمیلی از پدیده تقلب در امتحان را به تصویر بکشند که عبارت اند از: عوامل تربیتی، آموزشی، شخصیتی، اجتماعی و محیطی. نتایج پژوهش را می توان در دو مقوله کلی درونی و ساختاری دسته بندی کرد. عوامل درونی عواملی هستند که به استعدادها، ادراکات و دریافتهای شخص و همچنین محیط خانواده او مربوط می شود و عوامل ساختاری نیز آن دسته از عواملی هستند که از محیط اطراف بر عملکرد شخص در ارتکاب به تقلب نیرو وارد می کنند و اثر می گذارند.