ارزیابی مدل توزیعی بیلان آبی ماهانه در برآورد رواناب حوضه در مناطق خشک با استفاده از GIS و RS (مطالعه موردی حوزه آبخیز یزد-اردکان)

کمبود منابع آب شیرین مهمترین محدودیت در حوزه های آبخیز مناطق خشک می باشد. بهترین راه حل برای این مشکل حفاظت بهتر منابع آب موجود می باشد، از آنجایی که مقدار بارش و تبخیر و تعرق تغییرات زیادی در سطح حوضه دارد، آب قابل استفاده نیز (در قالب رواناب سطحی و زیر سطحی) از نظر زمانی و مکانی با توجه به نوع بافت خاک و نوع پوشش اراضی در سطح حوزه آبخیز متغیر می باشد. در این تحقیق مدل توزیعی بیلان آبی تورنت وایت- ماتر که بر اساس نقشه های ماهانه بارش، تبخیر و تعرق پتانسیل حوضه و نقشه ظرفیت نگهداری آب درخاک است، برای حوضه یزد- اردکان بصورت توزیعی استفاده گردید. نتایج مدل نشان داد که مقدار متوسط ارتفاع رواناب سالانه حوضه 7/66 میلی متر است که نیمی از آن بصورت جریان زیر سطحی می باشد که این رواناب از ارتفاعات به سمت دشت و کویر سیاه کوه جریان می یابد. مقایسه آماری داده های دبی محاسبه ومشاهده شده در زیر حوضه پیشکوه نشان داد که ضریب همبستگی بین میانگین دبی محاسبه و مشاهده شده در محدوده فاصله اطمینان 90% داده های مشاهده شده قرار دارد، لذا می توان اظهار نمود که نتایج مدل در سطح اطمینان %90 قابل قبول می باشد. همچنین با استفاده از این روش می توان ، میزان رواناب ماهانه حوضه های مشابه حوضه مذکور را برآورد نمود.