پاسخ ژن mef2 عضله کند و تند انقباض رت های نر نژاد ویستار به یک جلسه تمرین مقاومتی

ژن Myocyte Enhancer Factor 2 (mef2) با چندین فاکتور تنظیمی میوژنیک در ارتباط است که موجب فعال سازی ژن های ویژه عضله می شود. MEF2 در رشد، تمایز سلول های عضلانی و همچنین تبدیل تارها در پاسخ به محرک ها مشارکت دارد؛ بنابراین هدف این مطالعه ارزیابی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان ژن mef2 عضلات اسکلتی تند و کند انقباض رت های نر نژاد ویستار بود.
برای این پژوهش تجربی 15 رت از انستیتو پاستور تهیه و تحت شرایط طبیعی (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و سپس به صورت تصادفی به گروه مقاومتی (10 سر) و کنترل (5 سر) تقسیم شدند. گروه مقاومتی یک جلسه تمرین مقاومتی را اجرا نمودند و سپس 3 و 6 ساعت پس از جلسه تمرینی بی هوش و تشریح شدند. در ادامه عضلات نعلی (کند انقباض) و بازکننده دراز انگشتان (تند انقباض) Extensor digitorum longus (EDL) خارج شد. از روشReal time RT-PCR برای تعیین میزان بیان ژن mef2 استفاده شد و با استفاده از آزمون آماری t یک نمونه ای و مستقل داده ها تحلیل شد.
در پاسخ به یک جلسه تمرین مقاومتی بیان ژن mef2 در عضله EDL در سه ساعت (093/ P =) به طور غیر معنی دار و شش ساعت (008/ P =) پس از آن به طور معنی داری افزایش یافت، اما در عضله نعلی بیان ژن mef2 سه ساعت پس از فعالیت مقاومتی به طور معنی داری (01/ P =) کاهش یافت و شش ساعت پس از فعالیت بدنی (247/ P =) تغییر معنی داری مشاهده نشد.
بیان ژن mef2 به شیوه متفاوتی در تارها دستخوش تغییر می شود که احتمالا با تمایل تغییر نوع تارها در پاسخ به تمرین مقاومتی مرتبط است.