مدیریت الگوی کشت محصولات زراعی با تاکید بر ملاحظات زیست محیطی (مطالعه موردی شهرستان آمل)

برنامه ریزی در راستای استفاده بهینه از منابع آب و خاک، افزون بر حفاظت آن ها، افزایش تولید، رشد درآمد کشاورزان و شکوفایی اقتصاد روستایی را نیز به همراه دارد. با توجه به محدود بودن منابع می بایست تعیین الگوی بهینه کشت هر منطقه مناسب و کارا صورت پذیرد.
روش برنامه ریزی آرمانی برای تعیین الگوی بهینه کشت در یک مطالعه موردی در شهرستان آمل اجرا شد. در این تحقیق مطابق با برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران، اهداف کاهش هفت درصدی مصرف کودهای شیمیایی و کاهش یک درصدی مصرف سموم در راستای حفاظت از محیط زیست و کاهش 93/0 درصد مصرف آب برای حفاظت از منابع آبی کمیاب و توسعه پایدار کشاورزی در نظر گرفته شد. همچنین آرمان افزایش 10 درصد بازده برنامه ای با توجه به دیدگاه کشاورزان منطقه در الگو جای گرفت.
در الگوی کشت بهینه محصولات برنج دانه بلند پر محصول، جو دیم، شبدر، عدس آبی، کلزای دیم و یونجه آبی حذف و سطح زیر کشت محصولات جعفری و سیب زمینی آبی افزایش می یابد. همچنین در صورت اجرای الگوی بهینه، میزان بازده برنامه ای نسبت به الگوی فعلی نزدیک به 240 میلیارد ریال افزایش می یابد.
به کارگیری روش برنامه ریزی آرمانی در بهینه سازی اهداف و تخصیص منابع بر الگوی کشت فعلی منطقه و همچنین الگوی کشت بهینه خطی برتری نسبی دارد.