روش تربیتی قصه: ظرفیت ها و آسیب ها از منظر قرآن و روایات

پژوهش حاضر ظرفیت ها و آسیب های روش تربیتی قصه را بررسی کرده است. برای دستیابی به این هدف، ابتدا مفاهیم «تربیت» و «قصه»، بررسی شده سپس با توجه به آیات و روایات، به تبیین ظرفیت های روش تربیتی قصه پرداخته و درنهایت آسیب های آن را بررسی کرده است. این آسیب ها به دو دسته، آسیب های مربوط به محتوای قصه و آسیب های مربوط به شخصیت قصه تقسیم شده است. در بخش ظرفیت ها مواردی چون ارائه الگوهایی برای سرمشق گیری و شخصیت های منفی برای عبرت گیری، ارائه پند و اندرز، امکان شبیه سازی واقعیت ها با قصه ها و ایجاد زمینه پذیرش آموزه ها، مطرح گردید. در بخش آسیب های مربوط به محتوای قصه، آسیب هایی مانند بیان قصه های لغو و سرگرم کننده، بیان قصه های باطل و افسانه های خرافی، بیان قصه های دروغین برای عبرت گرفتن، عدم رعایت عفت در بیان، عدم تناسب قصه با شرایط مخاطب، خالی بودن قصه از پند و اندرز بررسی گردید و در بخش آسیب های مربوط به شخصیت قصه، آسیب هایی مانند غلو، افراط و تفریط در پردازش شخصیت الگوها، عدم ارائه الگوی خوبان و معرفی نمونه بدان، معرفی الگوهای نامناسب، تکریم الگوهای منفی، اصرار بر قهرمان پروری در قصه، تایید مطلق افکار و اعمال الگوهای غیر معصوم، توقع پیروی کامل متربی از الگوها، بیان سرگذشت الگوهای منفی بدون بیان رفتارهای منفی آنان، ارائه گردید.