بررسی شیوع اعتیاد به تلفن هوشمند در بین دانشجویان پرستاری در دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در سال 1395

استفاده از فن آوری تلفن های هوشمند در سال های اخیر توسعه چشمگیری داشته است. رشد استفاده از این فن آوری در دانشجویان از سرعت بالاتری برخوردار بوده است. در کنار مزایای این فن آوری عوارضی مانند اعتیاد نیز ممکن است بروز کند. وجود این اختلال در دانشجویان پرستاری می تواند ایمنی و مراقبت از بیمار را با مشکل مواجه کند. پژوهش حاضر باهدف بررسی میزان شیوع اعتیاد به تلفن هوشمند در بین دانشجویان پرستاری دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی توصیفی بود که بین فروردین تا تیرماه 1395 انجام گرفت. بر روی 150 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه های. نمونه گیری به روش خوشه ایو سهمیه ای انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه اعتیاد به تلفن هوشمند کوان بود. پرسشنامه به روش ترجمه و بازترجمه به زبان فارسی بازگردانده شد. داده های پژوهش به وسیله آزمون تی مستقل و مربع کای آنالیز شدند. از نرم افزار SPSS-16 برای آنالیز استفاده شد. میانگین نمره اعتیاد به تلفن هوشمند در بین دانشجویان پرستاری 12.77±32.94 بود. 9.3 درصد دانشجویان به اعتیاد به تلفن هوشمند اعتیاد داشتند. بین ساعات استفاده از تلفن هوشمند و دسترسی به اینترنت و مجرد بودن با اعتیاد به تلفن هوشمند ارتباط وجود داشت (p<0.05). اعتیاد به تلفن هوشمند در بین دانشجویان پرستاری با شیوعی نزدیک به ده درصد وجود داشت. دسترسی زیاد به اینترنت و استفاده زیاد از تلفن هوشمند با این اختلال در ارتباط است. هش به وسیله آزمون تی مستقل و مربع کای آنالیز شدند. از نرم افزار SPSS-16 برای آنالیز استفاده شد.