مقایسه تاثیر کودهای زیستی و دامی بر خصوصیات زراعی گیاه دارویی مریم گلی

به منظور مطالعه اثر کود مرغی و باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی مریم گلی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1393 بین درختان باغ مرکبات با ارتفاع 11 متر از سطح دریا به اجرا شد. عامل اول در سه سطح شامل: کود مرغی سه تن در هکتار، شش تن در هکتار، شاهد. عامل دوم در چهار سطح شامل: آزوسپیریلوم، سودوموناس، آزوسپیریلوم+ سودوموناس و شاهد بود. استفاده از کود مرغی و باکتری محرک رشد اثر معنی دار بر افزایش حجم تاج پوشش، ارتفاع بوته، حجم ریشه ، طول برگ ، عرض برگ گذاشت. اثر متقابل کود زیستی و آلی نیز به جز بر حجم تاج پوشش و حجم ریشه تاثیر مثبت و معنی داری بر سایر صفات داشت. براساس نتایج اثرات متقابل بیشترین حجم تاج پوشش، ارتفاع بوته، حجم ریشه، طول برگ ، عرض برگ در ترکیب دو باکتری همراه با کاربرد شش تن کود به ترتیب با متوسط 33/64 سانتیمتر، 40/58 سانتیمتر، 73/64 میلیلیتر، 86/6 سانتیمتر، 2 سانتیمتر و کمترین مقدار این صفات در حالت عدم مصرف کود مرغی و بدون استفاده از کود زیستی به ترتیب با میانگین 41 سانتیمتر، 06/35 سانتیمتر، 36/25 میلی لیتر، 13/4 سانتیمتر، 16/1 سانتی مترحاصل شد. نتایج نشان داد مصرف کود زیستی به همراه کود دامی باعث افزایش بهبود خصوصیات مرفولوژیک گیاه دارویی مریم گلی در منطقه گردید.