ارزیابی دقت رادیوگرافی بایت وینگ دیجیتال (CMOS) در سنجش تحلیل استخوان آلوئولار بین دندانی در دندان های خلفی

با توجه به اینکه معاینات رادیوگرافیک در تعیین طرح درمان بیماران با مشکلات پریودنتالی نقش تعیین کننده ای دارند، لذا این مطالعه با هدف تعیین دقت رادیوگرافی بایت وینگ دیجیتال (CMOS) در سنجش میزان تحلیل استخوان آلوئول بین دندانی در دندان های خلفی انجام شده است.
در این مطالعه مقطعی، تعداد 61 دندان از 16 بیمار مراجعه کننده به بخش پریودنتیکس دانشکده دندان پزشکی رفسنجان که دارای بیماری پریودنتیت بودند، به طور در دسترس انتخاب شدند. بیماران توسط متخصص پریودنتیکس تحت معاینه و پروبینگ قرار گرفتند و فاصله CEJ (Cemento-Enamel Junction) تا کرست استخوان آلوئول، در سطح مزیال و دیستال دندان های چهار، پنج و شش با پروب مدرج ویلیامز با دقت یک میلی متر، اندازه گیری گردید. سپس از بیماران، رادیوگرافی بایت وینگ دیجیتال تهیه شد و فاصله فوق الذکر با استفاده از برنامه نرم افزاری آنالیز خطی CMOS توسط یک رادیولوژیست دهان، فک و صورت اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری t زوجی و رگرسیون خطی ساده آنالیز شدند.
نتایج نشان داد میانگین تحلیل استخوان (میلی متر) در رادیوگرافی CMOS به طور معنی داری کمتر از معاینه بالینی است )001/0(p<. با مدل رگرسیون خطی ساده می توان میانگین تحلیل استخوان در معاینه بالینی را از روی میزان تحلیل استخوان در رادیوگرافی CMOS با دقت بیش از 99 درصد پیش بینی نمود.
رادیوگرافی CMOS، میزان تحلیل استخوان آلوئول بین دندانی در دندان های خلفی را کمتر از میزان اندازه گیری شده در معاینه بالینی نشان می دهد، اما با استفاده از مقادیر اندازه گیری شده بر روی رادیوگرافی CMOS، می توان با دقت بسیار بالایی (بیش از 99 درصد)، عمق پروب را پیش بینی نمود. به نظر می رسد که از این رادیوگرافی می توان در اندازه گیری میزان تحلیل استخوان آلوئولار بین دندانی در دندان های خلفی در بالین بیمار استفاده نمود.