احساس تنهایی در سالمندان: نقش مهارت های ارتباطی، حمایت اجتماعی و ناتوانی عملکردی

توجه و تمرکز بر روی متغیرهای پیش بین احساس تنهایی در سالمندان مقدمه ای است برای درمان موفقیت آمیز احساس تنهایی و کاهش پیامدها و عوارض جدی آن. در این راستا هدف این پژوهش، بررسی نقش مهارت های ارتباطی، حمایت اجتماعی و ناتوانی در پیش بینی احساس تنهایی سالمندان بود. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه سالمندان شهر تهران در سال 1395 تشکیل می دادند، به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی 400 نفر از سالمندان ساکن منزل از مناطق مختلف شهر تهران انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس تجدید نظر شده احساس تنهایی (راسل،1980)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی بین فردی (کوئین دام، 2004)، پرسشنامه حمایت اجتماعی (وینفیلد، وینفیلد و تیگمان، 1992) و مقیاس 8 سوالی ناتوانی پرسشنامه سنجش سلامت استانفورد استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از روش همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. نتایج روش-های آماری، همبستگی های منفی و معناداری بین مهارت های ارتباطی و حمایت اجتماعی با احساس تنهایی و همبستگی مثبت و معناداری بین میزان ناتوانی و احساس تنهایی نشان داد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که 48 درصد از واریانس احساس تنهایی از طریق مهارت های ارتباطی، حمایت اجتماعی و ناتوانی قابل پیش بینی است. نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در خصوص اهمیت متغیرهای مهارت های ارتباطی، حمایت اجتماعی و ناتوانی در تجربه احساس تنهایی سالمندان دارد.