مقایسه اضطراب مرگ و احساس تنهایی در سالمندان با جهت گیری زندگی خوش بینانه و بدبینانه

با توجه به رشد سریع جمعیت سالمندان در قرن 21 به ویژه در کشورهای در حال توسعه، توجه به برآورده کردن نیازهای جسمانی و روانی سالمندان ضروری است. پژوهش حاضر به منظور مقایسه اضطراب مرگ و احساس تنهایی در در سالمندان با جهت گیری زندگی خوش بینانه و بدبینانه انجام شده است. این پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود. بدین ترتیب که دو گروه از سالمندان (با جهت گیری زندگی خوشبینانه و بدبینانه) از نظر متغیرهای اضطراب مرگ و احساس تنهایی مورد مقایسه قرار گرفتند. جامعه آماری کلیه سالمندان (6041 نفر) کانون بازنشستگان هواپیمایی ملی ایران (هما) در شهر تهران بودند که در سال 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه این پژوهش 100 نفر بود که از این تعداد 50 نفر با جهت گیری زندگی خوشبینانه (37 مرد و 13 زن) و 50 نفر با جهت گیری زندگی بدبینانه (37 مرد و 13 زن) بود که به روش نمونه گیری در دسترس از این کانون انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اضطراب مرگ، احساس تنهایی و مقیاس جهت گیری زندگی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین اضطراب مرگ و احساس تنهایی در در سالمندان با جهت گیری زندگی خوش بینانه و بدبینانه تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p). بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه کرد که وجود جهت-گیری خوشبینانه می تواند در کاهش مشکلات روانی سالمندان تاثیر داشته باشد.