بررسی اثر بخشی آموزش روش های مقابله با استرس بر افسردگی و کاهش استرس والدگری مادران کودکان ناشنوا

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش روش های مقابله با استرس به مادران کودکان با ناشنوایی در بهبود علائم افسردگی و کاهش استرس والدگری این مادران است.
روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. از اینرو تعداد 24 نفر از مادرانی که دارای فرزندان ناشنوا بودند به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل همتا سازی شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های، افسردگی بک و شاخص استرس والدین بود. آموزش روش های مقابله با استرس در قالب ده جلسه نود دقیقه ای در گروه آزمایشی اجرا شد. در پایان، دو گروه پرسشنامه های مذکور را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
تحلیل نتایج بیانگر تاثیر کاربندی آزمایشی بر کاهش نمره افسردگی مادران کودکان ناشنوا در گروه آزمایشی بود(05/0P<)، همچنین تحلیل ها نشانگر تاثیر کاربندی در کاهش، استرس والدگری (05/0P<) مادران گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل بود.
از این پژوهش چنین میتوان نتیجه گیری کرد که آموزش روش های مقابله با استرس به دلیل کارایی بالای آن، به خصوص هنگامی که به صورت گروهی برگزار می شود، ارزان بودن و پذیرش آن توسط خانواده ها راهبرد موثری برای کمک به کاهش مشکلات روانشناختی والدینی است که با مشکلات ناشی از ناشنوایی در کودکانشان مواجه هستند.