شناسایی و رتبه بندی موانع فردی و سازمانی تعادل کار و زندگی

توانایی ایفای نقش موثر و متوازن در کار و زندگی زمینه ای مساعد برای حفظ سلامت جسمی و روحی و ارتقای عملکرد فردی و سازمانی به شمار میرود. پژوهش حاضر به شناسایی و الویتبندی موانع فردی و سازمانی تعادل کار و زندگی پرداخته است. بدین منظور با مرور پیشینه موضوع، 15 مانع فردی و خانوادگی و 15 مانع سازمانی شناسایی و پس از تایید نقش تبیین گری آنها در دو طبقه فردی و سازمانی به بررسی وضعیت موجود آنها در جامعه آماری پرداخته و موانع موجود در آن رتبه بندی شده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی، و روش آن توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری آن نیز اساتید و کارکنان دانشگاه هوایی شهید ستاری به تعداد 700 نفر بوده است که با نمونه گیری تصادفی انجام شده 248 نفر آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته است که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ برابر 83/0 به دست آمده است. تحلیل داده ها با کمک آزمون های آماری تحلیل عاملی تاییدی، آزمون میانگین یک جامعه و با استفاده از نرم افزارهای لیزرل و اس.پی.اس.اس. انجام شده است. یافته های حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نمایانگر معناداری و تبیینگری عوامل شناسایی شده در دو بعد فردی و سازمانی بوده است. بررسی وضعیت موجود این عوامل در جامعه آماری مورد نظر نشان داد از میان این عوامل 5 عامل فردی و 8 عامل سازمانی در این سازمان مانع تعادل کار و زندگی به شمار می روند و از میان آنها درامد ناکافی و تنش شغلی مهم ترین این موانع به شمار رفته اند. بر این مبنا پیشنهادهایی برای ارتقای تعادل کار و زندگی در این سازمان ارائه شده است.