ارزیابی خستگی شغلی با روش ارزیابی خستگی ماهیچه ای (MFA) در کارگران بارگیری: مطالعه موردی در یک کارخانه آجرپزی

یکی از فاکتورهای مهم ایجادکننده اختلالات اسکلتی-عضلانی و کاهش بهره وری در صنایع، خستگی شغلی می باشد؛ بنابراین ارزیابی خستگی به خصوص خستگی ماهیچه ای، برای تعیین حدود مجاز بار کاری الزامی است. این مطالعه با هدف ارزیابی خستگی ماهیچه ای در کارگران بارگیری در یک کارخانه آجرسازی نیمه صنعتی صورت گرفت.
این پژوهش در سال 1394 در شرکت تولید آجر پی دژ گلستان انجام شد. افراد مورد بررسی، کارگران بخش حمل و نقل کارخانه بودند. در مطالعه حاضر، از روش کیفی ارزیابی خستگی ماهیچه ای (Muscle Fatigue Assessment: MFP) برای محاسبه مقدار خستگی در کارگران استفاده شد. در این روش با کمک سطح تلاش، مدت زمان انجام وظیفه و تعداد تکرار تلاشها، یک عدد سه رقمی برای مقایسه با حدود استاندارد تعیین گشت.
در وظیفه مورد بررسی، کارگر، آجرهای تولید ه شده را به صورت جفت از روی نقاله برداشته و بر روی تریلر انتقال می دهد. در این حالت بخش کمر با امتیاز 323 ، در طبقه خیلی زیاد و قسمت های شانه ها، مچ و دست راست دارای امتیاز 313 و در گروه خستگی زیاد قرار دارند؛ بنابراین بیشترین بار خستگی کل ناشی از فشار واردشده بر روی این قسمتها می باشد.
با توجه به مطالعه حاضر، قسمتهای بالایی بدن در حمل آجرها، بالاترین میزان بار را متحمل میشوند و در این قسمتها به علت خستگی بالای ناشی از حمل بار، احتمال بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی وجود دارد. از این رو برای کاهش ریسکهای ناشی از تجمع خستگی، بهبود سیستم کاری همچون کار چرخشی، کاستن تعداد آجرهای حمل شده در هر تلاش توصیه میگردد.