بررسی پراکنش و فراوانی فصلی و زیستگاهی خرچنگهای منزوی)سختپوستان: فوق خانواده Paguroidea) ناحیه جزر و مدی جزیره هرمز

این مطالعه با هدف بررسی الگوی پراکنش و تعیین فراوانی فصلی و زیستگاهی خرچنگهای منزوی در شش ایستگاه واقع در ناحیه جزر و مدی جزیره هرمز انجام پذیرفت. نمونه برداری در یک دوره یک ساله و در چهار فصل انجام شد. خرچنگ منزوی در اتانول 70 % تثبیت و به آزمایشگاه منتقل شدند. با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر 9 گونه متعلق به دو خانواده از خرچنگ های منزوی مورد شناسایی قرار گرفت. آنالیزهای آماری با استفاده از نرم افزارهای SPSS ، PAST ، TAL (4.2) و نرم افزار R انجام شد. آنالیز واریانس یکطرفه با استفاده از آزمون LSD نشان داد، فراوانی این گونه ها بین تعدادی از ایستگاه ها دارای تفاوت معنادار است ) 05 / 0 P<(، ولی تغییرات فصلی تاثیر معناداری در فراوانی خرچنگ های منزوی ندارد. آنالیز خوش های نشان داد ایستگاه های پنج و شش دارای بیشترین شباهت و ایستگاه چهار دارای بیشترین تفاوت با سایر ایستگاه ها هستند و در مورد فصول مشخص شد که فصل تابستان دارای بیشترین تفاوت از نظر فراوانی خرچنگ های منزوی با سایر فصول است. همچنین با مقایسه فراوانی و پراکنش گونه ها در فصول و ایستگاه های مختلف با پارامترهای محیطی اندازه گیری شده (pH، شوری، دما، اکسیژن محلول، شیب بستر و ساختار کلی بستر(توسط آنالیز PCA مشخص شد که تغییرات فراوانی و پراکنش فقط وابسته به ساختار کلی بستر است و تغییرات دیگر پارامترها اثر معنی داری در فراوانی و پراکنش خرچنگ های منزوی ایجاد نمیکند.