بررسی و مقایسه فراوانی سنگ پالپ، میان مقاطع هیستولوژیک دندان های مبتلا به پریودنتیت مزمن شدید و دندان های سالم

ارتباط میان عفونت پریودنتال و پاتوز پالپ، همواره مورد بحث بوده است. در این مطالعه انسانی مورد شاهدی به بررسی تاثیرات احتمالی بیماری پریودنتیت مزمن متوسط تا پیشرفته بر وقوع کلسیفیکاسیون و تشکیل سنگ پالپ پرداخته ایم.
مطالعه حاضر یک مطالعه آزمایشگاهی مورد شاهدی است. نمونه ها شامل بیست و سه دندان مبتلا به پریودنتیت مزمن با پیش آگهی hopeless در گروه case و بیست و سه دندان سالم از نظر پریودنتال که به دلایل مختلف از جمله طرح درمان
Full Extraction برای درمان های پروتز کامل و موارد مشابه کشیده شدند، در گروه control بود. پس از کشیدن و قطع 2 میلی متر انتهای آپکس، دندان ها در محلول فرمالین 10% به مدت 7 روز قرار داده شدند. سپس به مدت 10 روز در HNO3 5% دکلسیفیه شدند. پس از انجام مراحل آماده سازی بافتی از ریشه هر دندان سه مقطع از نواحی اپیکال، میانی و کرونال تهیه شد و یک پاتولوژیست باتجربه به بررسی اسلاید ها با میکروسکوپ نوری پرداخت. حضور سنگ پالپی در مقاطع بررسی شده و نتایج به دست آمده از دو گروه با یکدیگر مقایسه شد.
فراوانی سنگ پالپی در هیچ کدام از مقاطع، اختلاف معنی داری میان دو گروه نداشت (P-Value: 730/0 و 300/0 و 760/0).
التهاب نسوج نگه دارنده دندان در پریودنتیت مزمن بر ایجاد سنگ پالپی تاثیرگذار نیست.